STOP CETA!

W środę 15 lutego odbędzie się ostateczne głosowanie Parlamentu Europejskiego nad ratyfikacją umowy CETA pomiędzy UE i Kanadą. Głosowanie poprzedzi debata.

Kontrowersyjna umowa budzi wiele obaw. Przez wiele krajów UE, w tym Polskę, przetoczyły się liczne protesty. Mimo wprowadzenia pewnych zmian w umowie, dotyczących m.in. rozwiązywania sporów, CETA nadal budzi uzasadnione obawy.

14 lutego odbędzie się w Warszawie protest przeciw CETA, zorganizowany przez Prawicę Rzeczpospolitej przed siedzibą przedstawicielstwa PE, na rogu ulic Jasnej i Świętokrzyskiej, o godz. 16.

O tym, czym jest CETA i jakie niesie zagrożenia pisałam w swojej notce na S24.

Przypomnę tu  niektóre jej fragmenty:

„CETA (Comprehensive Economic and Trade Agreement) proponuje zniesienie niemal wszystkich ceł i barier pozataryfowych oraz liberalizację handlu usługami między Unią Europejską a Kanadą.

Porozumienie ograniczy suwerenność Polski w zakresie właściwości sądowej. Po pierwsze: w 15 osobowym sądzie arbitrażowym będzie 5 przedstawicieli Kanady, a Polska nie ma gwarancji, że znajdzie się tam choć jeden Polak. Po drugie CETA ograniczy swobodę stanowienia prawa w Polsce. Jeśli nastąpią niekorzystne z punktu widzenia firm kanadyjskich zmiany w polskim prawie, np.  wzrost płacy minimalnej, firmy te będą mogły pozywać Polskę i żądać odszkodowania od budżetu państwa.

Jest to tzw. mechanizm inwestor – przeciwko- państwu, w CETA zwany ICS.

Pozwala on  firmom ponadnarodowym zaskarżać rządy państw do prywatnego arbitrażu, a nie do krajowych sądów. Firma może zaskarżyć państwo, gdy uzna,  że została  „pośrednio wywłaszczona” z potencjalnych zysków, bo np. państwo podniosło pensję minimalną albo zakazało stosowania jakiegoś pestycydu. ICS w CETA oznacza, że władze dają dodatkowe narzędzie wielkim korporacjom (bo to one głównie z tego korzystają ), którego nie mają firmy krajowe.”

To właśnie ten zapis wywołał sprzeciw i obawy rządów państw UE i spowodował, że UE i Kanada potwierdziły, że państwa mają prawo do stosowania własnych przepisów. Wprowadzono w umowie Sąd Inwestycyjny, który  ma zapewnić kontrolę rządów nad wyborem arbitrów i zwiększyć przejrzystość procesu rozwiązywania sporów. Na ile w praktyce będzie to chronić suwerenność państw i niezależność w kwestiach stosowania własnych rozwiązań prawnych, to się dopiero okaże i może być przedmiotem wielu ostrych sporów.

„Ale to nie są jedyne zagrożenia, jakie niesie ta umowa. Bardzo duże zagrożenie jest ze strony żywności genetycznie modyfikowanej, której jednym z trzech największych w świecie producentów jest Kanada.

Obniżone cła wwozowe spowodują, że Europa, w tym Polska, zostanie zalana tańszą żywnością kanadyjską, z którą nie będzie w stanie konkurować. Tak będzie m.in. z polskim jabłkami, które nie wytrzymają konkurencji z jabłkami kanadyjskim genetycznie zmodyfikowanymi. Żywność ta nie będzie oznakowana, że jest z GMO, bo tego nie wymaga umowa.

Kanada uważa, że nie ma żadnych dowodów naukowych potwierdzających, że żywność z GMO jest bardziej niebezpieczna od żywności tradycyjnej i nie odwołuje się do europejskiej zasady ostrożności, która ma wyższe standardy dotyczące bezpieczeństwa żywności. Środki fitosanitarne zakazane w Europie, mogą być sukcesywnie dopuszczone.

Zakaz stosowania pestycydów w Europie zwiększa koszty produkcji, co również przełoży się na mniejszą konkurencyjność w stosunku do żywności kanadyjskiej, ale jest bezpieczniejszy dla ludzi i zwierząt.

(…) najbardziej na tym ucierpi  polskie rolnictwo. Małe gospodarstwa zostaną zlikwidowane. Nie będzie można już w Polsce mówić o gospodarstwach rodzinnych, tylko o gospodarstwach wysoko-towarowych, bo nikt z wielkimi amerykańskimi i kanadyjskimi farmerami nie wygra.

(…) Jak wynika z raportów,  CETA przyniesie utratę ok. 200 000 miejsc pracy w Europie. Ponadto zakazuje stosowania jakichkolwiek barier ograniczających  udział kapitału zagranicznego w bankach i innych instytucjach finansowych, co drastycznie zmniejsza możliwość ograniczenia przepływu międzynarodowego kapitału spekulacyjnego i zapobiegania kryzysom finansowym, a także ich zwalczania, gdy już powstaną.

CETA nie zapewnia też tego, że państwa będą miały swobodę w regulowaniu usług publicznych (m.in. ochrona zdrowia, edukacja, transport publiczny, dystrybucja energii, zaopatrzenie w wodę, usługi społeczne, kulturalne) zgodnie ze swym wyborem. Wręcz przeciwnie, w imię zapewnienia dostępu do rynku oraz ochrony praw inwestorów zagranicznych, CETA istotnie zmniejsza pole dla prowadzenia przez państwo (władze centralne i lokalne) własnej polityki dla realizacji interesu publicznego, w tym poprzez renacjonalizację usług poprzednio już sprywatyzowanych.

(…) CETA wykracza daleko poza handel, dotyka prywatności i ochrony danych, a także innych praw podstawowych. Jest ponad prawem unijnym. Karta Praw Podstawowych staje się prawem niższego szczebla.”

Całość tu, wraz z komentarzami:

http://e.b.salon24.pl/731170,ceta.

W ramach Rozmów Niedokończonych w RM 10 lutego br, z wiceprzewodniczącym Prawicy RP panem prof.Krzysztofem Kawęckim padła propozycja zbierania podpisów przeciw ratyfikacji przez polski parlament tej umowy. I może jest to pomysł na wsparcie polskiego rządu i parlamentu, który chyba stoi pod ścianą. Ale zostawili sobie furtkę. Polski Parlament musi ratyfikować tę umowę większością 2/3 głosów. Jest o co walczyć.